Quelle: Thüringer Staatskanzlei
Zeer geachte getuige-overlevenden en zeer geachte familieleden,
geachte heer en geachte mevrouw,
Vele decennia lang werd in Duitsland dwangarbeid als bijverschijnsel van de Tweede Wereldoorlog weggewuifd. De nationaalsocialisten hadden meer dan 20 miljoen mensen uit aangevallen of bezette landen uit hun vaderland gedeporteerd, tot zware dwangarbeid gedwongen en tot op het bot uitgebuit. De slavenarbeid in industrie en landbouw vond plaats onder de ogen van de Duitse bevolking die meestal niets verwerpelijks in de meedogenloze uitbuiting van deze vrouwen en mannen, deels ging het nog om kinderen, zag.
Na de oorlog werd het leed van de voormalige dwangarbeidsters en dwangarbeiders in beide delen van Duitsland gebagatelliseerd en weggewuifd, de medewerking van Duitse ondernemingen aan de uitbuiting tot aan de dood verzwegen. Noch volgde er een juridische vergelding en, op slechts een paar uitzonderingen na, een bestraffing van de daders, noch vond er een financiële schadevergoeding voor de slachtoffers plaats. Het vergeten noodlot van de dwangarbeidsters en dwangarbeiders maakt ons tot op heden verbouwereerd. Wij kunnen er ons dan ook in inleven dat niet alleen de tijd van de dwangarbeid de slachtoffers – en hun familieleden – diepe wonden bezorgde, maar ook in de veel te late erkenning van hun rechten.
Op de Walpersberg bij Kahla, één van de grootste werkplekken van burgerlijke dwangarbeidsters en dwangarbeiders in Thüringen, herinneren wij elk jaar op de verjaardag van de bevrijding van oorlog en nationaalsocialisme de slachtoffers van de REIMAHG. Alleen virtueel kunnen wij dit jaar de 12.000 kinderen, vrouwen en mannen uit tal van Europese landen gedenken die hier in desastreuze omstandigheden de zwaarst mogelijke dwangarbeid voor de Duitse wapenindustrie moesten leveren. Reeds bij het aanbreken van de dag uitgeput, half verhongerd en door ziektes getekend, moesten zij uitbuiting, geweld en mishandelingen ondergaan, de dood was hun permanente begeleider.
Als volgende generatie verzoeken wij u, zeer geachte getuige-overlevenden en uw familieleden om vergiffenis voor de deportatie uit het vaderland, voor de zware dwangarbeid en voor de onmenselijke levens- en arbeidsomstandigheden, voor het ondergane geweld en vrijheidsberoving. En wij verzoeken om vergiffenis voor de dood van 2.000 mensen die direct of indirect aan de gevolgen van de deportatie en ongenadige uitbuiting in de kampen van de REIMAHG bij Kahla stierven. Wij zullen niet stoppen, de namen van de slachtoffers te noemen en hun verhaal te vertellen.
Wij zijn er u oneindig dankbaar voor dat u ons op deze plaats van de slavernij en vernedering de hand tot verzoening reikt. Met uw inzendingen en foto’s op deze website sterkt u ons daarbij, het aandenken aan de dwangarbeidsters en dwangarbeiders van de REIMAHG in ere te houden en om hun noodlot als waarschuwing aan komende generaties door te geven. Uw persoonlijke herinneringen beschouwen wij als een oproep om verstand en hart open te houden en tegen nieuwe misantropie te strijden, opdat racistische verachting van andere naties nooit nog deel van onze maatschappij uitmaken.
Ik hoop dat wij weldra alweer op de Walpersberg bei Kahla elkaar in vriendschap en in een goede verstandhouding de hand kunnen reiken en wens u tot dan toe het allerbeste. Blijf op uw hoede!
Bodo Ramelow
Minister-president van de Vrijstaat Thüringen